گیسک زرند یک اتفاق عجیب است

 عاقبت به روستای “گیسک” زرند در ده کیلومتری شمال این شهرستان رفتم و آن‌جا را سیر تماشا کردم. مدت‌ها بود منتظر چنین روزی بودم. عکس‌هایش را که می‌دیدم حسرت می‌خوردم چرا چنین جایی را ندیده‌ام. برای خودش ایوان مداینی است!

حدود روستا را می‌دانستم؛ وارد جاده به سمت دشتخاک شدم، پرسان پرسان روستا را پیداکردم. یک جای فوق‌العاده زیبا در دامنه‌ی کوهسار، که حالا غریب افتاده است.

نمادی از مهر و خشم طبیعت را می‌توانی یک‌جا و در لحظه ببینی. حالا ۴۲ سال از فاجعه‌ی زلزله‌ی آن سپیده‌ای که هرگز سرنزد می‌گذرد. حیاتی که به کلی ظرف چند ثانیه منقرض شد، اما سر باز ایستادن هم ندارد.

معماری طبقاتی روستا، سنگ‌های قرمز رنگ بناها و آوارهایی که دست نخورده باقی مانده‌، این‌جا را تبدیل به یک موزه‌ی طبیعی برای نشان عمق فاجعه‌ی زلزله‌ی کرده است.

اگرچه حالا هم به‌این‌جا اکوموزه و روستای گردشگری هم می‌گویند، اما ای‌کاش فراتر از آن به این‌جا نگاه بشود. به‌نظر من حسی که از تماشای این روستا در ذهن بیننده باقی می‌ماند هرگز از خاطر نمی‌‌رود.

اگر می‌خواهیم مردم کشور را نسبت به اهمیت زلزله حساس و ایمن کنیم، خوب است همه‌ی مردم و مسوولان دستکم یک‌بار دیدار از این روستای عجیب را تجربه کنند. جایی کم‌نظیر برای عبرت گرفتن است.

انتهای پیام/

نویسنده: محمد لطیف‌کار